De toan fan Anne-Meta Kobes: "Zeehonden zien"

Anne-Meta Kobes © Jantina Scheltema
"De vakantie sudderde door, dus we ondernamen nog een uitje. Van het eiland áf, deze keer. Met een boot die geen vaste wal zou raken. We gingen op zoek naar zeehonden.
Die zien we al regelmatig vanaf de strandopgang dichtbij ons huis. Maar eigenlijk is dat zien dan meer gokken: we denken in de bewegende stipjes aan de horizon dieren te herkennen. Maar dat zouden net zo goed aalscholvers kunnen zijn, of grote stukken wrakhout.
De toan fan Anne-Meta Kobes
Een verrekijker behoort nog niet tot onze inventaris, dus namen we de boot en gingen onze vermoedens eens van dichtbij controleren.
Het was een stralende dag. In de haven zagen we de veerboot aankomen, het achterdek geheel gevuld met fietsen. We hoorden de kreten van de enthousiaste vakantiegangers. Bij het beklimmen van onze loopplank werden wij weer even één van hen uitgelaten verwonderden we ons over het schip en de natuur.
Er werd heen en weer gerend om zoveel mogelijk van de boot én de snel droogvallende Waddenzee te zien. Er ontstonden vrolijke spellen tussen kinderen die elkaar daarvoor niet kenden. We hadden het goed en we vierden dat hardop.
En toen kwam de Robbenbank in zicht. De plek waar we de gewone en de grijze zeehond zouden kunnen spotten, vertelde de schipper door de geluidsinstallatie op het dek. Hij leerde ons hoe je die soorten kunt onderscheiden de grijze zeehond heeft een spitse, de gewone een stompe snuit.
En wist je dat een jonge zeehondpup al na vier weken zijn eigen vis moet vangen? De schipper begon steeds zachter te spreken. Wij spitsten onze oren. Nu maar even niet meer rennen en roepen, zei hij, dan schrikken de zeehonden niet.
En toen was er op die grote rondvaartboot geen mens die nog een woord zei. En de kinderen verschansten zich bedaard tegen de reling. Toen we er bijna waren, draaide de schipper de motor terug. En zagen we de zeehonden rusten op het zand en zwemmen in het rimpelloze water.
Maar eigenlijk nog mooier dan die zeehonden vond ik dát: dat die hele boot zweeg."