De toan fan Henk van der Veer: "Onhandech & Onnoasel, mar Jaap is de Baas!

Henk van der Veer © Omrop Fryslân
"Alles wat myn staar revisearde ogen siën, ferniële myn hannen. Ik bin ontsettend onhandech at ut op technyk ankomt. Over de oarsaken fan myn technise onfolkomenheden wil ik ut nyt eens mear hewwe.
Ut baanplakke hewwe se mij noait leard en ik had altyd an un hekel an smearege hannen, late we ut der mar op houwe..
De toan fan Henk van der Veer
Dat ik ok seldsem oannoasel gedrach fertoane kan, weet ik meastal met myn bekje aardech te ferbloemen sudat gynéén ut in'e gaten het. Soms dan mut ik met de spreekwoardeleke billen bloat.
Ut is woënsdachmòrren, nou hast twee weken leden, de dach nadat ut kwik in Nederlaan naar temperatúren richting de 40 graden Celsius kroop. Un deurplakte nacht achter de ruch, mar ferder goëd útslapen.
Un paar dagen naar Amelaan is dy woënsdach de bedoeling. Ik toets as bestemming Holwerd in op de navigatòr. De auto brengt oans keurech netsjes teplak.
Plak genoech om te parkearen. Foar de sekerheid nim ik even un foto wêr't we de wagen delsette. Want na eenkear un traumatise ervaring bij un kònseert fan de Rolling Stones in Groaningen, toen we de auto op un leech weilaan parkearden mar na ouloop tussen dúzenden andere heilege koeien oans ferfoermiddel teruchfine moesten, doën ik dat standerd. Un herkenningspunt met ut mobyltsje fastlêge.
Na un midweekje Amelaan, al jarenlang favoryt Waddeneilaan met ok nòch us un Sneker as burgemeester, keare we op saterdachmòrren teruch met de Sier. Keutele met ut ròlkòfferke wear richting parkearplak.
Ik siën in'e ferte de swarte Opel Crossland met wit dakje al staan. Ut wònder fan fernuft, un druk op ut knòpke fan de autosleutels, doët de lichten fan de auto al knipperen. Wat ik dan nòch nyt siën kan is dat ut rút fan de bestuurderskant helemaal dichtplakt sit met un swartgrize fuilnespúde.
Harrekrasje hew ik wear. Ok in Holwerd al skoarem dat autopòrtieren intikt om ferfòlgens un slach te slaan naar spul dat ik noait en dan ok noait lêge laat. Mar wat apart, der leit helemaal gyn glas op'e groan en op'e stoël.
Ut siët der gewoan nòch heel netsjes út. Fia ut andere pòrtier kom ik maklek in'e auto en dan begint der un karreljon fan beltsjes te rinkelen. Sú ik dan ut rút wagenwiid openstaan laten hewwe bij ut útstappen op woensdachmòrren? Ja dus!
En dy fuilnespúde, keurech netsjes ouplakt met blauwe tape is ut werk fan Jaap met ut logo fan Wagenborg op syn trui. Ik bedank Jaap de parkearwachter en syn maten met un stòrtfloed an woarden.
"Och dat komt wol faker foar dat ien de rúten iepen lit hear", seit Jaap. "Do bist net de earste en grif ek net de lêste. It reinde tongersdei nochal en dêrom ha we de boel mar even ôfplakt. Graach dien. Oh ja, we hawwe ek noch in spultsje dien. Mar dat sjochsto aansens wol!"
En wat bliekt, de mannen hewwe de fuilnespúde in hòkjes beplakt en dêrna hewwe se even krúske rondsje deen.
Jaap het ferloaren, mar foar mij is Jaap de ongekroande Koaning fan Holwerd!
Jaap is de Baas!"