De toan fan Jan de Groot: "Boef"

"Ik wil niet dat jim 't fan 'n ânder hore, dat ik sil drekt maar met 'e dichte deur in huus fâle: ik hew in 'e gefangenis sitten. Okee, efys maar, op 'n banky in 'n sel, maar sitten hew ik al.
Fansels hew ik dus niet echt sitten. 't Personeel fan 'e Luwter gefangenis mocht namelik 'n stikminnig persoanen metnimme foor de open dâg. 'n Open dâg in 'e gefangenis. 'n Mooie paradoks.
't Worde 'n indrukwekkende avend en 't waar d'r krekt soa soa't ik ferwacht had soa't 't d'r allegaar útsien sou.
De toan fan Jan de Groot
Ik waar d'r met 'n (oud-dienst)kammeraat. Hij fertelde tidens de rôndlaiding fan alles over de gefangenis en hoe't 't der an toe gaat. 't Waar boeiend, om d'r maar 's 'n woordspeuling teugenan te gooien. Heel faak kin ik myn kônsintrasy en fokus niet lang fast houwe, maar op deuze avend lukte dat maklik.
Wij mochten hest overal komme behalve bij de sware jonges. Die deur bleef dus òk foor ôns sloaten. Niet dat wij de softere jonges al te sien kregen, hoor, want die satten in hur sel.
Ok worde sien laten wat de gefangenen deur 'n dâg allegaar útspoke, maar dan nou aktiviteiten die't àl op 't rechte pâd plakfine, om se later op 't rechte pâd te houwen. Deurdeweeks doen se 'n prot: spul inpakke en dingen make ensoa. Je kinne der sels 'n echt MBO-diploma hale. Dat hewwe se der goed foornander.
Wij kwammen lâns 'n isoleersel en doe hoorde ik 'n seuntsy an syn hait fragen: "Dus at de boef stout is, dan moat hy hjir yn?" Mooi, h'n: boef. Foor de kines waar 't nag spannender as foor ôns. Boef
Feerder kregen wij 'n demonstrasy hoe't se een út hur sel haalden. Eenkeer at 'n gefangene metwerke wou en eenkeer at een niet metwerke wou. Ik kreeg drekt weer ainefel en docht drekt werom na myn miltêre diensttiid en toepaslik sâg ik myn dienstkameraat naast mij even an. Op de menier werop se namelik teugen de gefangenen prate, is echt fol gesag en order. Dan sou ik dus drekt dwars en ferkeerd worre. Ok al hewwe je wat útfreten, soa'n toan hoeve je niet an te slaan, neffens mij. En ok at de persoan, die't ôns alles útlaai, ôns wat te rumoerig fon, 't befel gâf: 'Andacht!' Krastes. Wij sitte niet in 't leger potdory!
Maar goed, sij sille 't der in de gefangenis wel wete. Sij hewwe der ommers foor leerd. Dus laat maar sitte. Hup, ik gooi d'r nag maar weer 's 'n flauwe woordspeuling teugenan.
Dat fan dat 't befel waar dan ok myn enigste krityk. 't Waar feerder echt 'n hele leuke en interessante avend.
Ik kin 't niet helpe, maar ik kreeg tidens de rôndlaiding gau 's 't deuntsy 'Waar is hier de nooduitgang' fan 't Goede Doel in myn hoofd. Souwen jim dut nummer meskien even draaie wille?"