De toan fan Jan de Groot: "Hondert"

"Hondert jaar worre likent hyltyd gewoaner te worren. Ik bedoel d'r met te sêgen dat d'r hyltyd meer hondertjarigen bijkomme fergeleken met 'n stikminnig desennia werom.
Doe waar 't 'n seldsemhyd, neffens mij. Maar deur de ontwikkeling fan 'e gesondhydssorg wort 'n mîns in 't algemeen teugenworig ouwer as froeger 't gefal waar.
Waar 't froeger soa dat d'r soa nou en dan 'n stikky in 'e Luwter krant ston dat d'r een hondert jaar worren waar, nou likent 't soa starigan 'n rubryk te worren. Krekt al wort d'r alle weken een hondert.
Toegeven: dat is fan myn kant feulsten te overdreven steld, maar der wil ik nag dúdliker met angeve dat d'r hyltyd meer hondertjaregen bijkomme. Je worre d'r krekt nag niet met doadgooid. Foi, Jan!
En goenent die 't rúm over de hondert binne die hewwe sels nag de Eerste Wereldoorlog metmaakt, in hur jeugdjaren nag nooit 'n auto sien en fan 'n tillefoan hadden se doe nag nooit hoord. Apart, fine jim ok niet, at je deran dinke?
Ik mâg graag die stikkys leze over 'n hondertjarige. Dan gaat 't negen fan de tien keer over dat 't froeger gyn fetpot waar en dat frôly al op hele jonge leeftyd fan skoal gongen om ergens húshouster te worren. En de mânly mosten in hur jonge jaren 'n prot wrotte en swaar werk doen. At se dut teugenworig doen mosten, dan had elkeneen der foor bedankt.
Werom naar 't stikky in 'e Luwter krant. Ik fersin mij niet, dink ik, at ik sêg dat d'r maar heel wainig Bilkerts de hondert haald hewwe, temînsen at je 't fergelikene met ândere gemeentes. Dat gefoel hew ik gewoan. En ik weet niet at dut toefâl is of just niet. Ik perbeer in myn geheugen te graven hoefeul hondertjaregen ik mij herinnere kin en ik kom maar ant twee.
En neffens mij is d'r nou in fersorgingshuus 'De Beuckelaer' of derbútten, want dat kin ommers ok nag, gyneen die't hondert jaar of ouwer is. Wel 'n stikminnig negentigjarigen, maar dat binne fansels nag maar jonkys en maisys fergeleken met de mînsen met drie sifers.
En nou mot ik 'n eand an deuze kollum make, want myn tiid sit d'r hest op. Blikstynders, dan worstou niet oud. At je 't soa interpretere niet, maar jim wete fast wel wat ik bedoel: ik mot ôfslútte. Maar dat doen ik niet eerder as dat ik dâgdroom dat 't mooi weze sou dat ik ooit met myn kammeraden de hondert haal en dat wij metnander in 'n fersorgingshuus an tafel sitte Dat sou ok wat weze! Dinkstou echt dat soks gebeure sil? Eerlik said: ni, in gyn hondert jaar."