Verhalen van het Wad uit Paesens-Moddergat
Bijzondere verhalen over de Friese waddenkust, die zoeken we deze zomer in Buro de Vries. Deze keer zijn we in Moddergat en ontmoeten daar een aantal interessante mensen. Anke Bijlsma, die we vooral kennen als actrice, runt in Moddergat als programmeur een cultureel centrum: 'De garnalenfabriek'. Meer dan 60 mensen passen er niet in, maar de ambities zijn er niet minder om. Het moet echter wel rendabel zijn en dan zou een grote capaciteit welkom zijn. Ze droomt dan ook van een uitbreiding, maar met respect voor het oude en de gezellige sfeer.
Vissersramp
Willem Meinsma beschreef de geschiedenis van Paesens-Moddergat in het boek 'Jeugdherinnereingen'. Meinsma woont zijn hele leven al in het dorp en begon er een recreatie-onderneming, die zijn zoon later overnam. In de geschiedenis van het vissersdorp sloeg vooral de ramp van 1883 diepe wonden. In de nacht van 5 op 6 maart '83 werd de vissersvloot van het dorp getroffen door een zware storm, waarbij zeventien schepen vergingen en 83 dorpsbewoners verdronken. Er kwam een grote inzamelingsactie, maar een groot deel van het geld kwam nooit terecht bij de weduwen waarvoor het bedoeld was.
Op de dijk staan nog steeds indrukwekkende gedenkstenen met de namen van de slachtoffers. Veel later kregen ook de vissersweduwen een monument, onderaan de zeedijk. Ook in het bekende museum 't Fiskershúske wordt dit verhaal levend gehouden. Op de dijk hebben we afgesproken met Gerrit Breteler. Deze multigetalenteerde kunstenaar woont een paar kilometer onder Moddergat en schreef een requiem over de ramp. A capella zing hij daaruit een stukje op de dijk, tegen de wind in.
Maranatha!
De ramp zorgde indirect ook voor een verwijdering in kerkelijk opzicht tussen het vrijzinnige Paesens en het meer behoudende Moddergat. Een verwijdering die lang duurde. Wij troffen in Moddergat een oudere, orthodoxe boer die zich niet helemaal meer thuisvoelt in deze tijd. Het ontzag voor God ontbreekt volgens hem en dat vindt hij moeilijk. Hij kan dan ook niet anders dan uitkijken naar de wederkomst van Jezus: 'Maranatha!'.
Een paar keer per dag loopt Wim Pruin over de zeedijk. Deze Amsterdamse cameraman reisde voor het NOS Journaal en Brandpunt de hele wereld over en zag daar vaak dingen die een mens liever niet ziet. Zeventien jaar geleden verhuisde hij naar Moddergat en vindt daar de rust die hij nodig heeft. "Het is hier zó mooi! De lucht verandert voortdurend van kleur en je ziet hier heel goed dat de aarde rond is. Wie anders beweert is hier nooit geweest!"
Dijkschapen
Op dezelfde dijk lopen heel veel schapen. Het zijn de schapen van Gonnie en Eelkje Kingma. Deze jonge vrouwen werken als moderne schaapsherders die met een Landrover langs de dijk crossen om de beesten in de gaten te houden. Dat kan niet op de fiets, want ze hebben zo'n 6.000 (!) schapen. "Schapen moeten in de massa, anders verdien je er niets aan."
Ferhalen fan it Waad by Peazens-Moddergat is zondag te horen in het radioprogramma Buro de Vries tussen 12.00 en 13.00 uur.
