Pierre Wind maakt eten voor zeilschool

Het is zeker een record, denken ze bij zeilschool en watersportcentrum 't Garijp in Goingarijp. Want wie is nu zo gek om met 100 kinderen in bootjes op het water een gerecht te koken?

"We zaten deze winter wat te brainstormen", zegt Vincent de Heer van de zeilschool. "We hebben Pierre hier al twee keer eerder gehad en dat is altijd leuk. Want de kinderen leer je ook wat over eten."

Zo kwam het idee om hem maar op een ponton te zetten, midden op het meer. "Ouders maken zich altijd wel zorgen over het eten. Met de hulp van Pierre kunnen we daar een positieve draai aan geven door hem een menu te laten bedenken. Dat houden we dan ook op de kaart."

Maar ja, dat moet dan wel op het water. Terwijl de wind alleen maar aanwakkerde, werd Pierre Wind alleen maar enthousiaster. "We doen eerst de smaak-eed! Zeg mij allemaal na: Ik beloof aan mijzelf, dat ik nooit meer zal zeggen 'ik lust het niet' zonder eerst geproefd te hebben."

De opdracht die de kinderen krijgen is op vaste wal niet zo moeilijk. Maar de ruim 100 kinderen doen het in een flink deinende zeilboot.

Ze moeten een vlinder snijden uit een tomaat, een sjalotje pellen en dan mengen met citroen, poedersuiker, olie en dille. Dat is het voorgerecht.

Voor het dessert wordt verwacht dat ze een vleugel uit een appel halen.

"Moet je kijken joh!", roept Wind. Dat doen ze echt goed. Dit is echt niet makkelijk." De een na de ander laat de mooiste vlinder zien.

"Dit is hartstikke leuk om te doen", zegt een meisje dat op de trampoline van de catamaran druk bezig is met snijwerk. "Maar makkelijk is het niet."

Er is met name veel plezier bij de kinderen. En: "Mogen we al eten Pierre?"

Omdat de wind toch wat harder waait dan verwacht, moet het programma worden ingekort. Wind verhuist naar een ander ponton om daar het hoofdgerecht te serveren: een stoofpotje. "Ja, leuk hé. Deze boot is dus nu de 'stoofboot', zegt Wind.

In optocht komen de zeilboten langs en krijgen ze een grote bak eten, toast met het logo van de zeilschool en een eetbare strik.

"Weet je wat het geheime ingrediënt is? Proef je het?" vraagt Wind. "Nee? Nou, dat is fanta. Dat geeft een zoetje. Lekker joh!" De kinderen zijn het ermee eens. Ze vallen aan en in een mum van tijd is Wind aan zijn derde grote pan met stoof toe.

Het toetje maken de kinderen weer zelf. Het snijwerk is gedaan op het meer, maar omdat het toch wat te ruig ging zijn ze teruggekeerd naar de zeilschool.

Met mascarpone, de lange vingers, de poedersuiker en de appel wordt een smakelijk gerecht gemaakt door de kinderen.

Wind is onder de indruk: "Ja, ze hebben gewoon resultaat. de een wat mooier dan de ander maar het lukt gewoon. Het zijn simpele smaken makkelijk gecombineerd. Dat smaakt gewoon altijd goed. Lekker ite!"